تاریخچه
سازمان سنجش آموزش کشور ابتدا در سال 1347 تحت عنوان «مرکز آزمون‌شناسی» راه‌اندازی گردید و متعاقب گسترش آموزش عالی کشور و ضرورت وجود تشکیلات گسترده و کامل‌تری برای مدیریت سنجش علمی و ارزشیابی آموزشی، پیشنهاد تأسیس سازمان سنجش آموزش کشور در یکصدویکمین نشست مورخ 1354/3/6 شورای گسترش آموزش عالی به تصویب رسید و طی ابلاغیه شماره 12/5322 مورخ 1354/4/4 وزیر وقت علوم و آموزش عالی (دکتر عبدالحسین سمیعی) اعلام گردید. در متن ابلاغیه عنوان شده بود که این سازمان بر اساس قانون هیأت‌های امنای مؤسسات عالی علمی دولتی و قانون اصلاح پاره‌ای از مواد قانون مذکور اداره شود.
در چارت مصوب بهمن ماه 1354 که به امضاء دبیر کل سازمان امور اداری و استخدامی کشور رسیده بود، «مرکز ارزشیابی آموزشی» به عنوان واحد پشتیبان امور پژوهشی، فنی و آموزشی«معاونت نظارت بر امور دانشگاهها و موسسات آموزش عالی» در جهت راهبری فعالیت ارزشیابی آموزشی، نظارت و تضمین کیفیت آموزش عالی دیده شده بود. متعاقب آن در نمودار تشکیلاتی مصوب سازمان در شهریور ماه 1378 مجدداً با ایجاد مرکز مطالعات، تحقیقات و ارزشیابی آموزشی به استناد مجوز اخذ شده در جلسه 457 مورخ1380/5/20 شورای گسترش آموزش عالی، موافقت اصولی و متعاقب آن در جلسه مورخ 1384/3/21 شورای گسترش موافقت قطعی به عمل آمد که طی نامه شماره 3200/و مورخ 1384/3/25 از سوی مقام محترم وزارت متبوع، به سازمان ابلاغ گردید. گروه‌های پژوهشی و واحدهای تابعه مرکز شامل موارد زیر می‌باشند:
1- گروه پژوهشی ارزشیابی آموزشی
2- گروه پژوهشی سنجش و اندازه‌گیری
3- گروه پژوهشی مطالعات اجتماعی
4- گروه پژوهشی آمار کاربردی (و انفورماتیک)
5- اداره خدمات پژوهشی
6- کتابخانه
چشم انداز و مأموریت های مرکز تحقیقات، ارزشیابی، اعتبارسنجی و تضمین کیفیت آموزش عالی
اهداف مرکز تحقیقات، ارزشیابی، اعتبارسنجی و تضمین کیفیت آموزش عالی